نقش تعدیل‌کننده وجدانی بودن در رابطه فرسودگی عاطفی با عملکرد شغلی دبیران

از جمله موضوعات مهم در مطالعات سازمانی این است که کارکنان چگونه الزامات و شرایط موجود در محیط کار خود را تجربه می‌کنند و به آن واکنش نشان می‌دهند. به دلیل گستردگی و اهمیت این مطلب، توجه بسیاری از پژوهشگران به موضوع فرسودگی شغلی، موضوعی بسیار مهم در پژوهش‌های روانشناختی طی سه دهه اخیر، معطوف شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل‌کننده صفت شخصیتی وجدانی بودن در رابطه بین فرسودگی عاطفی و عملکرد شغلی بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش 400 نفر از دبیران دبیرستان‌های استان خوزستان (260 مرد و 140 زن) بودند که به روش تصادفی چندمرحله‌ای نسبی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه فرسودگی شغلی (MBI)، پرسشنامه نئو (NEO-FFI) و پرسشنامه عملکرد شغلی بودند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی نشان داد که فرسودگی عاطفی رابطه منفی و معنی‌داری با عملکرد شغلی دارد و صفت شخصیتی وجدانی بودن تعدیل‌کننده این رابطه است. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که فرسودگی عاطفی عامل مهمی در کاهش سطح عملکرد شغلی دبیران است. همچنین، این رابطه در دبیرانی که روی صفت وجدانی بودن پایین‌ترند، نیرومندتر است. بنابراین، استخدام دبیرانی که روی صفت شخصیتی وجدانی بودن در سطح بالایی هستند می‌تواند عملکرد شغلی آنان را بهبود ببخشد.